Kemiklere Elveda, Yaşasın Ayakkabı Özgürlüğü!
Ta***
Belirtilmedi
MEMNUN
Kemiklere Elveda, Yaşasın Ayakkabı Özgürlüğü!
Uzun zamandır var olan ama kendisini büyük bir acı ile ortaya çıkartan ayak baş parmağımın yanında çıkan kemikleri sonunda aldırdım. Bir gün iş yerinde oturup internetten bu nedir böyle nasıl geçer diye araştırmalar yaptım. İçime sinen doktorumu buldum. Prof. Doktor Nişan Nişan'a ayaklarımı emanet ettim ve Şişli Osmanoğlu Hastahanesi'nde ameliyatımı oldum. Hikayemi baştan sona yazacağım için bölüm bölüm ayırıyorum. İster baştan sona isterseniz merak ettiğiniz yerden okuyun diye:)
Kemiklerin ortaya çıkma sebebi :
Benim hikayem daha doğrusu hatam lise dönemine dayanıyor. O zamanlar Timberland modası vardı okullar arasında. Kareli eteklerimizin altında baklavalı çoraplarımızla pek havalı dururlardı. Eee ben de tabi ki bir tane almıştım fakat istediğim renkte kendi numaram olmadığı için bir numara küçük almış ve onu yıllarca giymiştim. Parmaklarımı içinde hep kıvrık şekilde tutardım. Nerden bileyim o parmakların deformasyona uğrayacağını.
Sonraki hatam ise iş hayatına atıldıktan sonra oldu. Topuklularımı giyip ortada çıtıpıtı gezmeyi çok severdim ve uzun süre işte ayakta kalırdım. Bundan önce arada sırada şişen sonra kaybolan kemiklerim artık kendi yerlerini edinmişlerdi.
Ve artık spor ayakkabı, yagmur botu ve ugg içinde bile hissediyordum. Öyle ki evde yalın ayakken bile acısını hatırlattığı oluyordu.
Doktor ve ameliyata karar verdim ama son gün iptal ettim:
Artık canıma tak etmişti. Bir gün iş yerinde oturup internetten bu nedir böyle nasıl geçer diye araştırmalar yaptım. Hepsi bundan kurtulmanın tek yolu ameliyattır diyordu. Doktor doktor gezdim. Hepsi farklı yöntemden bahsetti:
-Kemiği kırıp ekrar yerleştirmek
-Bir çivi ile yukardan parmağı monte etmek
-En eskisi olan törpülemek (ki yeni nesil doktorlar bunu kullanmayı tercih etmiyorlar).
Bu yöntemlerden sonra ayağıma kar botu gibi (daha çok uzay botunu andırıyor) birşey giyip 2 hafta evde dinlenme, mümkün olduğu kadar az yürüme, sonrasinda 2 ay kadar Kifidis denilen çirkin terlik ve 6 ay kadar ortapetik ayakkabılar diyeceğimi söylediler. Tamam dedim içime sinen bir doktora. Ameliyat için tarih alındı. Ama içime sinmeyen çok şey ve korkularım vardı.
Öncelikle o ayaklarımın üstüne basamama fikri beni korkutuyordu. Sonra o çirkin botlarla bu sıcakta ne yapacaktım. (Kışın yapılması tercih edilmeyen bir süreç bu) Sonra o kifidis denilen cirkin terlikleri ne ile kombinleyecektim :)
2 hafta evde olma fikri ise beni çıldırtıyordu. Ben evde oturmayı sevmem arkadaş! Ben bütün gün köpekler gibi çalışayım, sonra gezeyim tozayım yine kalkar işime giderim kafasında yaşıyorum. Ameliyata birgün kala aradım ve hazır olmadığımı söyleyip iptal ettim herseyi.
Cayma süreci ve sonrası
O gün oturup bütün ayakkabılarımı tektek eledim. Bu rahatsız, bu çok güzel ama acıtıyor, bunlar benim bebeklerim ama bunlarda acıtıyor, diye diye bir çoğunu verdim. Bir gün kadın doğumcu olan çok isevdiğim arkadaşım ayak kemiklerinden ameliyat olmamı çok çirkin gözüktüklerini söyledi. Sonra ayağının üstünde küçücük bir dikiş izi gösterdi. Benimde vardı aldırdım gitti dedi.
Hop benim için randevu aldı. Beni Prof. Dr. Nişan Nisan ile tanıştırdı. Dinledim, ikna oldum. Çok hızlı ama çok net konuşuyordu. Bir hafta sonraya randevulaştık. Bu sefer içim çok rahattı.
Kemiklere elveda zamanı :))) Şirinler ayaklarım :) ve hastaneden çıkış mutluluğum
Sabah saat 9 gibi Şişli Osmanoğlu Hastanesindeydim. Saat 11 gibi bana hemşirenin narkoz verişini hatırlıyorum. Gözümü açtığımda saat 12.30'du. Ayaklarım sargılı bir şekilde yatıyordum.
İnternette okumuştum bu ameliyattan çıkınca ağrısından çığlık atanlar oluyormuş falan. Bende ufak sızıdan başka bir şey olmadı. Sadece bir gün yattım ve sabahına çıktım. Ameliyattan sonra ayaklarımı Şirinlerin ayaklarına benzetenler oldu :) 27 yaşına gelip hala ayısına (adı kirli) aşkla bağlı olan ben utanmadan onunla gittim oraya:).
Ameliyat sonrası ve hastaneden çıkmadan önceki mutluluk pozumu zaten fotolarda görüyorsunuz :)
Eve çıktıktan sonraki süreç, artık ayaklarım resmen bebek ayağı gibi
Bir hafta geçince kendi başıma yürüyebiliyordum. Tabi koşar adımlar ile değil. Öyle çok büyük ağrılarım olmadı. İçten hafif sızlıyordu arada ama o da doğal yani kocaman kemikler kesildi az buz değil. Zaten düzenli içtiğim ağrı kesiciler ise mükemmeldi. Eğer arkadaşım bana böyle emrivaki yapmamış olsaydı ben hala korktuğum için bu işi erteliyor olacaktım.
Şimdi ne kadar belliler fotodan bilmiyorum ama resmen bebek ayağı gibi, orada bir çıkıntı yok artık. Bu fotoda görülüyor parmaklarımın arasındaki tamponları çıkardım ve dilediğim parmak arası ile çıkabiliyorum. 2 hafta kadar üzeri bantlı ayakkabı giymeyceğim. Dikişlerime gelmesin diye. O parmağımdaki küçük bandaj ne derseniz eğer o parmağımın üstündede küçük bir kemik dışarı çıkmak için beni zorluyordi sevgili doktorumun o derttende kurtardı beni.
Bu yazı umarım bu dertten yana yakınan bir çok hastanın dermanı olur :) Doktorum bu işte gerçekten çok başarılı. Etrafımda daha önce başka diğer yöntemle kemik aldıranlar beni görünce şaşırıyorlar. Hatta sokakta ne olduğunu merak edip soran insanlar bile.
Bir sorunuz / danışmak istediğiniz birşey olursa bana yazabilirsiniz hertürlü yardımcı olmak isterim :)
Tanıştırayım, yakında benim olacak bebeklerim :)
Şimdi ise uzun zamandır elimin gittiği ama alsam bile giyemeyeceğim için hep bakıp bıraktığım bebeklerimle tanıştırmak istiyorum sizi. İlk fırsatta kendilerinden bir çift edineceğim.
Akıllanmadın mı hala demeyin ? Aşk böyle birşey :)
Ayak Estetiği Soru/Cevapları
Tümünü Gör
Merkeze Sor